Są wśród nas osoby, które zdają się być obdarzone szczególną wrażliwością, szybciej męczy je duża ilość bodźców, łatwiej je urazić, silniej odczuwają emocje, są bardzo zaangażowane w relacje, widzą i słyszą „szerzej”. Mają coś, co wielu określa jako „dobra intuicja”, lub „szósty zmysł”.

 Wysoko wrażliwi czyli tak naprawdę jacy?

Terminu „wysoka wrażliwość” pierwszy raz użyła w latach 90 Elaine Aron, amerykańska psycholog, która – co ważne – sama siebie określa jako osobę wysoko wrażliwą, w skrócie WWO. Badaczka zauważyła, że zarówno ona oraz niektóre inne osoby, cechuje swoista „głębia przetwarzania”. Jest to cecha, która mylnie często oceniana jest w społeczeństwie jako zahamowanie, nieśmiałość, lękliwość. W związku z brakiem zrozumienia i częste etykietowanie, wysoko wrażliwi zaczynają wierzyć, że „coś z nimi jest nie tak”, przyjmując rolę „tego innego”.

Tak naprawdę wysoka wrażliwość jest niezwykle wartościową i przydatną cechą. Wysoko wrażliwi mają umiejętność zatrzymania się w pędzącym świecie, dostrzegania niuansów, zachwycania się rzeczami, których inni nie dostrzegają. Są obdarzeni empatią, często zdolnościami artystycznymi, potrafią być bardzo empatyczni, widzą i słyszą szerzej, są niezwykłymi przyjaciółmi, bardzo skrupulatnymi pracownikami.

Wysoka wrażliwość, niesie za sobą także szereg trudności. WWO często czują się przestymulowani i przemęczeni różnymi bodźcami, np. są bardziej wrażliwi na hałas, tłum ludzi. Często czują się onieśmieleni lub zawstydzeni, kiedy pojawiają się wśród nowej grupy osób. W związku z ogromną otwartością na świat i jego niuanse, oprócz czerpania radości z tej zdolności, często czują się przeciążeni.

Jakie cechy charakteryzują osoby wysoko wrażliwe?

Elaine Aron wyróżniła 4 podstawowe cechy, którymi charakteryzują się wysoko wrażliwi. Są to:

  • Głębia przeżywania – wysoko wrażliwi silniej przeżywają sytuacje, których doświadczaj, niezależnie od tego czy są świadomi tego procesu czy też nie.
  • Przesyt bodźców – WWO często mają poczucie przemęczenia. Dzieje się tak, ze względu na opisaną powyżej intensywność przeżywania, która pochłania więcej energii.
  • Silne reakcje emocjonalne i więzi emocjonalne – wysoko wrażliwi wyjątkowo intensywnie przeżywają emocje, np. mocno stresują się przed ważnym wydarzeniem, wzruszają się pozornie błahymi sprawami, silnie empatyzują z cierpieniem innych. Ta intensywność sprawia, że mają też zdolność do budowania głębokich relacji międzyludzkich.
  • Wyczulenie na subtelności w otaczającym świecie – osoby wysoko wrażliwe często mają otwartość na niuanse, co nazywa się „dobrą intuicją”. Dzięki temu szybko wychwytują czyjś nastrój, subtelne zmiany w wyglądzie czy wystroju wnętrz i tym podobne detale.

Czy wysoka wrażliwość to zaburzenie?

Współczesność, naznaczona jest pewnym dynamizmem, który często dla wysoko wrażliwych jest zbyt intensywny i przytłaczający. W związku z tym czują oni nierzadko niezbyt przyjemne pobudzenie, które mylone jest z wstydliwością, lękliwością czy nieśmiałością. Ponieważ cecha ta, jest wrodzona, niejednokrotnie już małe dzieci są właśnie w taki sposób etykietowane. Dlatego właśnie po latach wtłoczenia w rolę osoby nieśmiałej lub przelęknionej, wysoko wrażliwi mają wrażenie, że „coś” z nimi jest nie tak. Czują się inni i osamotnieni w swoim sposobie przeżywania świata. Warto jednak podkreślić, że wysoka wrażliwość nie jest zaburzeniem, ale jeśli wysoko wrażliwe dziecko wzrasta w środowisku, które tę cechę uznaje za defekt, to w istocie prawdopodobieństwo odczuwania lęku, zaniżonego poczucia własnej wartości, a nawet depresji wzrasta.

Jeśli masz poczucie, że Twoja wrażliwość to defekt, coś co sprawia, że jesteś „inny”, często czujesz się onieśmielony i zawstydzony, możesz skorzystać z pomocy psychoterapeuty. Wysoka wrażliwość jest tak naprawdę niezwykle piękną cechą, którą można nauczyć się doceniać oraz ją pielęgnować, zastępując poczucie „jestem inny” przekonaniem, że „jestem wyjątkowy”.